Sharon R. MAZZARELLASharon R. Mazzarella is professor aan de School for Communication Studies van de James Madison University in de VS. Doel van dit boek is te analyseren hoe de media over meisjes praten / schrijven. Het is geschreven in het kader van Girls' Studies en de context is Amerikaans. Ik bespreek alleen Mazzarella's inleiding.
In de Introduction stelt ze dat
"media content (including news) exhibits a “deep and persistent fear” of adolescents — a fear that is particularly pronounced in the case of teen girls, and often linked to their sexuality, sexual expression, sexual identity." [mijn nadruk] (1)
"Because inherent in the media’s construction of youth is a belief in the concept of “childhood innocence,” I begin there." [mijn nadruk] (2)
Het gaat hier dus om een bepaald soort beeldvorming gebaseerd op vooroordelen.
"Before going further, however, it is imperative to acknowledge that not all children have been afforded the presumption of innocence. Dorothy Roberts, for example, asserts that the Western construction of youth as innocent does not hold for Black children.(1997)." [mijn nadruk] (3-4)
In die beeldvorming over meisjes wordt enorm gegeneraliseerd, alsof elk meisje dezelfde ontwikkeling doormaakt, alsof huidskleur, klasse, afkomst etc. allemaal geen rol spelen. Die variatie in de ontwikkeling en status van meisjes wordt door de media graag weggemoffeld. Mazzarella:
"she is expected to conform to a White, middle-class, heterosexual standard."(8)
De media beoordelen meisjes dus aan de hand van waarden en normen die belangrijk zijn voor witte, heteroseksuele mensen uit de middenklasse. Ik denk dat dat niet veel anders is dan ze deden in de 19e eeuw. Alleen zijn er nu heel wat meer media.
Gezien die beeldvorming is het niet vreemd dat er geregeld morele paniek uitbreekt rondom het gedrag van jongeren, en in het bijzonder van meisjes.
"In fact, as McRobbie (1994, p. 199) notes, such panics over youth culture serve as “a means of attempting to discipline the young through terrifying their parents,” a phenomenon she describes as “a powerful emotional strategy.” (...) Moral panics are, they argue, used by politicians, the corporate world, and the media for their own gains and to control the public.
Interestingly, as noted by Gilbert Herdt (2009), moral panics, particularly in the U.S., are “becoming increasingly sexualized” (p. 2). In fact, he argues that such “sex panics” are a subset or subcategory of the larger category of moral panics, and that U.S. history is replete with such panics over the decades." [mijn nadruk] (10-11)
"One characteristic of such moral and/or sex panics is often hyperbolic and extensive coverage by the news media (Thiel-Stern, 2014). As such, it is imperative to understand how news coverage functions to frame youth." [mijn nadruk] (11)
Het beeld dat van de jeugd opgeroepen wordt in de media is in essentie negatief, zonder ze overigens zelf iets te vragen. Ze stellen vragen aan allerlei volwassen 'autoriteiten', niet aan de betrokkenen zelf. Alle problemen worden geïndividualiseerd, de maatschappelijke oorzaken van problemen worden buiten beschouwing gelaten.
Boeiend onderwerp, de beeldvorming in de media. Begrippen als 'jeugd', kindertijd', jongeren', 'meisjes' zijn inderdaad sociale constructies en hoe we er over praten wordt voor een groot deel bepaald door de media. Je kunt dat bijvoorbeeld goed aflezen aan de reacties bij artikelen over seksueel misbruik in digitale bladen die dat toestaan.
Als het volgens de media gaat om een 'meisje van 12 jaar' hebben veel reaguurders duidelijk een beeld in hun hoofd van een 'onschuldig schoolkind'. Ze realiseren zich niet dat zo'n uitdrukking als 'een meisje van 12' een generalisatie is die grote fysieke en mentale verschillen tussen 12-jarigen toedekt om er een nog onontwikkeld schoolkind van te maken.
Dat soort reaguurders zijn mensen die blijkbaar nog nooit om zich heen hebben gekeken. Want dan zouden ze gezien hebben dat veel 12-jarige meisjes al een lichaam hebben zoals de meeste 16-jarige meiden. Het gevolg daarvan is van een kant dat die meisjes zelf andere dingen interessant vinden en andere behoeften hebben en van de andere kant dat ze anders bekeken en benaderd worden. Dat kan leiden tot bijzonder ingewikkelde interacties.
De invloed van dat soort beeldvorming door de media is dus immens. Hij stimuleert bij het grote publiek ongenuanceerd denken en in generalisaties blijven hangen, hij stimuleert het herhalen van vooroordelen.