Dat in een natuurlijke taal, bijvoorbeeld het Nederlands, bepaalde woorden bepaalde dingen aanduiden berust op conventie. Met het woord 'conventie' wordt hier een soort van afspraak bedoeld.
Op grond dáárrvan is het mogelijk dat nieuwe woorden opduiken, terwijl andere woorden verdwijnen. Op grond dáárvan is het ook mogelijk, dat bestaande woorden nieuwe betekenissen krijgen of dat vage betekenissen via definities worden gepreciseerd. Er is niets vreemd aan een afspraak tussen een groep mensen om het woord 'stoel' blijvend te vervangen door het woord 'onumanda'. Voor die groep mensen worden zinnen als "Pak eens even een onumanda voor me!" al gauw even vanzelfsprekend als de vroegere zin "Pak eens even een stoel voor me!"
Het conventionele karakter van de natuurlijke taal maakt het mogelijk allerlei betekenisproblemen van taal uit de wereld te helpen.